خازن و خازن الکترولیت

زمان مطالعه: 12 دقیقه

مقدمه ای شناخت خازن و خازن الکترولیت

خازن و خازن الکترولیت : خازن ها قطعه اي الکتریکی و دارای دو ترمینال ( پایه )هستند که همانند باتری ( با کمی تفاوت ) ، ذخیره انرژی الکتریکی را بر عهده دارند. خازن ها باعث ایجاد الکترون جدید نمی شوند بلکه فقط آنها را ذخیره می کنند.

کایتو بزرگترین وارد کننده و پخش کننده انواع قطعات الکترونیکی: خازن ، خازن الکترولیتی و انواع سوئیچینگ :

شرکت کایتو بزرگترین وارد کننده انواع خازن ، خازن الکترولیت ، انواع سوئیچینگ و دیگر تجیهزات الکترونیکی است. این مجموعه با معتبر ترین شرکت های خارجی قرار داد همکاری نزدیک داشته و توانسته تا به امروز به یکی از قطب های وارد کننده و پخش کننده وسایل الکترونیکی در کشور تبدیل شود.

شما می توانید به قسمت فروشگاه این مجموعه در سایت مراجعه کرده و از انواع قطعات الکترونیکی این مجموعه با اقتصادی ترین قیمت ها دیدن فرمایید.

کار ما تامین قطعاتی همچون :

خازن ، انواع خازن الکترولیت و انواع سوئیچینگ است. برای مشاهده تمامی محصولات کایتو می توانید به قسمت فروشگاه این مجموعه مراجعه کنید.

 

 

به دلیل ذخیره سازی بار الکتریکی توسط خازن ها، می توان از آن برای ایجاد یک میدان الکتریکی یکنواخت نیز استفاده کرد. خازن ها به نوعی فیلتر می باشند زیرا سیگنال متناوب ( ac ) را به راحتی عبور داده اما مانع عبور سیگنال مستقیم ( DC ) می شوند.

تاریخچه خازن:

خازن و خازن الکترولیت  دانشمندی آلمانی به نام اودوارد ون کلسیت در سال 1745 به نتایجی برمبنای ذخیره انرژی الکتریکی رسید. بطوریکه به وسیله متصل کردن یک ژنراتور الکترواستاتیک دارای ولتاژ بالا توسط یک سیم به یک لیوان شیشه ای حاوی آب، می توان انرژی الکتریکی را ذخیره کرد. این اتفاق باعث ایجاد جرقه هایی در ذهن دیگر دانشمندان بوده و شروع انقلابی برای ساخت خازن شد.

اجزای سازنده خازن:

یک خازن ساده، از دو صفحه فلزی موازی ( هادی یا رسانا از جنس روی، آلومنیوم، نقره)  ) تشکیل شده که تماس مستقیمی با یکدیگر ندارند و بار می تواند روی آنها جمع شود. در واقع این دو صفحه فلزی توسط هوا یا یک بخش نارسانا از هم جدا شده اند. به این بخش نارسانا ( که همانند یک عایق عمل می کند ) دی الکتریک گویند. دی الکتریک می تواند مانند کاغذ، میکا، پلاستیک، سرامیک، اکسید آلومنیوم، اکسید تانتالیوم باشد.

تنها شرط مهم ماده دی الکتریک ، عایق  ( نارسانا ) بودن است که عبور جریان الکتریکی از درون آن بسیار سخت می باشد. در صورت تماس مستقیم این دو صفحه هادی، الکتریسیته از یکی به دیگری منتقل شده و درنهایت قطعه با یک سیم معمولی هیچ تفاوتی نخواهد داشت. این دو صفحه هادی به دو ترمینال خازن ارتباط یافته و در عمل پس از قرارگرفتن در مدار، یک اختلاف پتانسیل نسبت به یکدیگر خواهند داشت. یکی دارای بار مثبت و دیگری دارای بار منفی.

انواع خازن بر اساس شکل ظاهری آن‌ها

• خازن مسطح(خازن تخت)
• خازن کروی
• خازن استوانه‌ای

ساختمان داخلی خازن

• صفحاترسانا ( هادی )
• عایقبین هادی‌ها ( دی‌الکتریک )

طرز کار خازن:

خزن ها در دو صفحه فلزی بارهای مثبت و منفی ایجاد کرده که مقدار بار موجود در این دو صفحه یکسان ولی مخالف صفحه می باشد. با توجه به این‌که بار الکتریکی در خازن ذخیره شده ، دی الکتریک باعث ایجاد یک میدان الکتریکی می شود.

به دلیل نزدیک بودن صفحات فلزی به هم، بارهای مخالف صفحات یکدیگر را جذب و به خازن این اجازه را می دهد تا به ازای هر ولتاژ اعمال شده، بیشتر شارژ شود. که بعضی از خازن ها در مقایسه با اندازه و نوع دی الکتریک برای استفاده در فرکانس های بالا و همچنین ولتاژ بالا کاربرد دارند.

ظرفیت خازنی چیست؟

ظرفیت خازن میزان توانایی آن در ذخیره سازی انرژی الکتریکی اسنت. درواقع نسبت بار ذخیره شده در خازن به اختلاف پتانسیل دوسر خازن را ظرفیّت خازن می‌نامند. واحد ظرفیت خازن فاراد (F) است.خازن قطعه ای بردهای الکترونیکی است که توانایی نگهداری و شارژ بار الکتریکی در مدار را بر عهده دارد. ظرفیت خازن در اصل معیاری برای سنجش میزان توانایی قطعه، در ذخیره سازی انرژی الکتریکی در مدار است.

خازن با ظرفیت یک فاراد می تواند به ازای یک ولت ولتاژ در ورودی، به میزان یک کولن بار الکتریکی ذخیره کند. ( یک کولن میزان بار الکتریکی ای می باشد که به ازای جریان ثابت، یک آمپر در ثانیه انتقال داده می شود.)

قانون و فرمول فیزیکی ظرفیت خازنی مطابق تصویر زیر است.

 

 

کاربرد خازن چیست؟

خازن با قرارگرفتن در یک مدار متناوب، حد خاصی از انرژی الکتریکی را در خود ذخیره کرده و در مواقع افت یا کاهش ناگهانی جریان، انرژی ذخیره شده را به مدار باز می‌گرداند. هرچند شاید بتوان صدها کاربردی برای خازن در نظر گرفت اما به طور اجمالی برخی از آن‌ها را ذکر می‌کنیم.

خازن ها دارای کاربردهای زیادی برای اهداف متفاوت دارند:

• ذخیره انرژی
• حافظه های دیجیتال ( Digital memory )
• نیروهای پالسی ( pulsed power )
• تهویه مطبوع ( power conditioning )
• جداسازی اجزای ac و DC یک سیگنال
• تقویت کنندگی
• برد فیلترینگ
• استارتر موتور
• پردازش سیگنال
• سنسور
• بعنوان نویزگیر طبیعی در مدار
• عمل یکسوسازی ac به DC برای اصلاح ضریب قدرت و فیلترینگ امواج
• خازن در صورت موازی بسته شدن با دیگر قطعات موجود در مدار به بای‌پس(Bypass) ) فرکانس کمک می‌کند.
• خازن بعنوان یک دیوار بین بخش‌های DC و ac مدارهای پیچیده عمل می‌کند. که در ارتباط با برق مستقیم، پس از شارژ شدن اجازه عبور جریان را نمی‌دهد؛ در واقع برق مستقیم را بلوکه می‌کند.

 

انواع خازن:

پرکاربرترین خازن های مورد استفاده در مدارهای الکترونیکی براساس شکل ظاهری به دو دسته SMD و DIP تقسیسم می شوند.

 

انواع خازن :

• عدسی
• سراميکي
• الکتروليتي(آلومینیوم و تانتالیوم )
• خازن ورقه ای(کاغذی و پلاستیکی)
• میکا
• روغنی و گازی
• خازن های متغیر

 خازن عدسی

خازن عدسی دارای ابعاد بسیار کوچک همانند عدس می باشند. این نوع خازن ها بدون پلاریته مثبت و منفی بوده که در اصطلاح به خازن های بدون قطب معروف اند. بنابراین مهم ترین شاخصه این قبیل خازن ها این است که جهت پلاریته آن فرقی ندارد. این خازن از نوع خازن های DIP بوده به همین دلیل کوچکترین ابعاد را دارند ( دارای محدوده پیکو فاراد و نانو فاراد هستند ).

هرچه میزان ظرفیت خازن بالاتر رود ابعاد آن نیز بزرگتر می شود.مقدار و یکای سنجش این خازن به وضوح بر روی بدنه درج شده است.
در صورت مشخص نبودن عدد می توان ظرفیت آن را توسط خازن سنج یا مولتیمتر خازن سنج و یا LCR متر به دست آورد.

خازن سرامیکی

علت نامگذاری این نوع خازن ها ، جنس ماده دی الکتریک این خازنهاست که سرامیک بوده و در ابعاد متفاوتی موجود می باشد. چون ثابت دی الکتریک سرامیک بالاست، این نوع خازن نارسانا ( عایق ) بسیار خوبی است و می توان ظرفیت های بالا در حد میکرو فاراد در ابعاد کوچک را فراهم کرد. ظرفیت خازنهای سرامیکی معمولاً بین ۵ پیکوفاراد تا ۱/۰ میکروفاراد است.

این نوع خازن ها به صورت دیسکی و استوانه‌ای تولید می‌شوند و بسامد کار خازن های سرامیکی بالای ۱۰۰ مگاهرتز می باشد. این نوع خازن ها نیز پایانه مثبت و منفی هستند و هیچ روشی برای فهمیدن ظرفیت این مدل خازن ها وجود ندارد به جز استفاده از بسته بندی ای توسط کارخانه تولید کننده این خازن بطوریکه ظرفیت آن با علامتی بر روی بدنه بسته ذکر شده است.

درصورتیکه این خازن ها از جای خود خارج یا میزان ظرفیت آن فراموش شود ، این خازن ها به هیچ کاری نمی آید. عیب بزرگ این خازنها وابسته بودن ظرفیت آنها به دمای محیط است، زیرا با تغییرات دما ظرفیت خازن نیز تغییر می‌کند. از این خازن در مدارهای الکترونیکی، مانند مدارهای رادیویی و مخابراتی استفاده می‌شود.

خازن الکتروليتي

علت نامگذاری این نوع خازن به علت جنس خازن است. خازن های الکترولیتی یا شیمیایی بر خلاف خازن های عدسی دارای قطب مثبت و منفی می باشند که  معمولا در رنج میکرو فاراد می باشند. بنابراین در خازن های الکترولیت ” جهت ” اعمال کردن ولتاژ حائز اهمیت است ( اگر برعکس مورد استفاده قرار بگیرد خازن متلاشی خواهد شد ) ظرفیت خازن و ولتاژ خازن بر روی آن نوشته شده و هنگام استفاده در مدار باید به جهت خازن توجه ویژه ای داشت.

انواع خازن های الکترولیتی، آلومینیومی و تانتالیومی می باشد.  از مهمترین کاربردهای این خازن ها در مدارهای یکسو کننده دیودی بعنوان فیلتر و کوپلینگ در مدار بایاس ترانزیستور ها می باشد. خازنهای الکترولیتی همان خازنهای ثابت هستند، اما اندازه و ظرفیتشان از خازنهای ثابت بزرگتر است.

نام دیگر این خازنها، خازن شیمیایی است. علت نامیدن آنها این است که دی‌الکتریک این خازنها به نوعی مواد شیمیایی است که حالت یک کاتالیزور را دارد و باعث بالا رفتن ظرفیت خازن می‌شوند.  بر روی بدنه خازن نواری با رنگ مخالف و حاوی علامت “منفی” برای مشخص شدن ترمینال منفی می باشد. بر روی بردها نیم دایره مشکی رنگی را برای مشخص کردن پایه منفی طراحی می کنند که هنگام لحیم کاری قابل تشخیص باشد.

تشخیص پایه های مثبت و منفی خازن الکترولیتی:

1. روش اول: از روی پایه های خازن بطوریکه پایه منفی کوتاه تر از پایه دیگر ( مثبت ) می باشد.
2. روش دوم ( مناسب ترین روش ) : نوار طوسی رنگ با علامت منفی روی آن نشاندهنده پایانه منفی این خازن می باشد.

سطح ولتاژ قابل تحمل این نوع خازن ها بر روی بدنه آنها ثبت شده است. چنانچه ولتاژ بالا اعمال شود بدنه خازن متلاشی خواهد شد. بنابراین امکان جرقه زدن در ولتاژهای بالا وجود دارد. برای اندازه گیری ولتاژ دو سر خازن ، می بایست خازن با بارهای الکتریکی پر شود بنابراین مدار باید روشن بوده و ولتاژ به خازن برسد.  سپس سلکتور مولتی متر روی ولتاژ DC قرار گرفته و پراب قرمز به قطب مثبت خازن و پراب مشکی به قطب منفی خازن متصل می شود.

خازن تانتانیوم که از انواع خازن الکترولیتی می باشد به دلیل سایز کوچک و ظرفیت بالا، قیمت بالاتری دارد. در انواع جدید این نوع خازن ها ولتاژ و ظرفیت آنها بر روی بدنه نوشته شده اما انواع قدیمی از کدگذاری رنگی استفاده می شده است.

 

خازن ورقه ای( کاغذی و پلاستیکی )

خازن های کاغذی ( paper capacitor )

خازن کاغذی نوعی خازن ثابت است که مقدار ثابتی از بار الکتریکی را ذخیره می کند. دی‌الکتریک این خازن از یک صفحه نازک کاغذ آغشته به پارافین تشکیل شده که یک دی‌الکتریک مناسب درون آن تزریق می‌ شود تا مانع از جذب رطوبت شود. صفحات این نوع خازن ها بصورت نوارهای صاف از جنس قلع می باشد.

برای جلوگیری از تبخیر دی‌الکتریک موجود درکاغذ، خازن درون یک قاب محکم و نفوذناپذیر قرار می‌ گیرد. خازنهای کاغذی به دلیل کوچک بودن ضریب دی‌الکتریک عایق آنها ، ابعاد فیزیکی بزرگی دارند اما این خازنها در ولتاژها و جریانهای بالا مورد استفاده قرار می گیرند.

 

 

خازن های پلاستیکی  ( plastic capacitor )

یکی از دی الکتریک هایی که در این نوع خازن ها به کار رفته است پلاستیک می باشد به همین دلیل به این قبیل خازن ها، خازن های پلاستیکی گویند. خازن های پلاستیکی همانند خازن های کاغذی می باشند با این تفاوت که به جای کاغذ از پلاستیک استفاده شده است.ورقه‌های پلاستیکی به همراه ورقه‌های نازک فلزی (آلومینیومی) به صورت لوله، داخل قاب پلاستیکی بسته بندی می‌شوند. امروزه از این نوع خازنها به دلیل مشخصات خوب در مدارات زیاد استفاده می شود.

این قبیل خازنها حساسیت زیادی نسبت به تغییرات دما  ندارند، به همین دلیل از آنها در مداراتی استفاده می‌شود که احتیاج به خازنی با ظرفیت ثابت در مقابل حرارت باشد. بالاترین فرکانس کار این نوع خازنها تقریبا یک مگاهرتز است. نحوه شکل گیری خازن پلاستیکی به این صورت است که در درون نوار پلاستیک پیچانده می شود و انتهای آن با مواد اپوکسی بسته می شود.

مزیت اصلی این نوع خازن در مقایسه با خازن های کاغذی این است که کارکرد بهتری در دمای بالا دارد. همچنین دارای تلرانس ( خطا ) کمتر و طول عمر بالا و قابل اطمینان است.

يکی از مهمترین دی الکتريک هايی که در اين نوع خازنها به کار رفته پلی استيرن (Polystyrene) است، به همین دلیل اين خازنها “خازن پلی استر” نیز نامیده می شوند.

خازن میکا

میکا ماده ای معدنی طبیعی است که در آفریقای مرکزی، آمریکای جنوبی و هند یافت می شود. این نوع خازن ، از لایه های میکای فشرده شده توسط یک فلز در هر دو قسمت لایه ساخته می شود. در نهایت این مجموعه در قالبی از اپوکسی پوشانده شده تا از هرگونه آسیب حفظ شود. این نوع خازن در مصارف مختلف قابل اعتماد و پایدار با ابعاد کوچک استفاده می شوند.

 

این مواد معدنی طبیعی ( میکا ) ، از لحاظ مکانیکی، شیمیایی و الکتریکی از پایداریی بالایی برخوردار هستند. خازن میکا به سبب ماهیت کریستالی ویژه ای که دارند دارای ساختاری لایه ای هستند که این ویژگی به این نوع خازن اجازه می دهد لایه های با ضخامت کم مثلا 0.025 تا 0.125 میلی متر را تشکیل دهند.

 

معمول ترین انواع میکا: 1.  ماسکاویت 2. فلوگوپیت می باشد. ماسکاویت: دارای ویژگی الکتریکی بسیار خوب هستند. فلوگوپیت: تحمل گرمایی بسیار بالایی دارد.

انواع خازن میکا:

1. خازن میکا ( سیلور ) : این قبیل خازن ها دارای دی الکتریکی هستند که برای تولید صفحات خازنی به رنگ نقره ای یا الکترودها به کار برده می شوند. میکا یک ماده درخشان از مواد معدنی سیلیکات است. این نوع خازن ها در مداردهای الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرند زیرا دارای مقاومت شیمیایی و پایداری بالایی هستند.
2. خازن میکا ( گیره ای ) : این نوع خازن به سبب مشخصات ضعیفی که دارند منسوخ شده اند و از خازن سیلور به جای آنها استفاده می شود.

ویژگی های خازن میکا:

1. دقت و مقاومت
2. پایداری
3. میزان بالای Q
4. ضریب دمایی ( عملکرد در دمای بالا )
5. ظرفیت خازن
6. تلفات کم
7. دی الکتریک با خاصیت عایق سازی بسیار بالا

 

روغنی و گازی

خازن گازی: این قبیل خازن ها خاصیت خود ترمیم ( self healing ) دارند که این ویژگی بسیار حائز اهمیت بوده و در مواردی که شکست عایق اتفاق بیفتد و بین تمام الکترودها حفره ایجاد شود، باعث ایجاد اتصال می شود. در این نوع خازن از گاز پروپیلن خود ترمیم استفاده می شود تا در زمان شکست عایقی ، باعث ایجاد اتصالات شود.

خازنهای روغنی : بیشتر در سیستم های گرمایشی صنعتی، فیلتر کردن، موتورهای DC ، موتورهای ac ، تابلوهای روشنایی با ولتاژ بالا، ذخیره انرژی، نورپردازی در ولتاژ بالا، HVAC ، منابع تغذیه و چراغ های دارای ولتاژ بالا ( HID ) کاربرد دارند. این نوع خازن ها در موارد ولتاژ بالا و عمر طولانی مورد استفاده قرار می گیرند.

 

خازن های متغیر

با سه حالت زیر می توان ظرفیت خازن ها را تغییر داد :

• فاصله بین صفحات هادی
• تغییر مساحت صفحات
• نوع دی الکتریک

این نوع خازن از دو صفحه فلزی که یکی ثابت و دیگری متغیر است تشکیل شده است. نحوه عملکرد این قبیل خازن ها ، تغيير سطح مشترک صفحات خازن يا تغيير در ضخامت دی الکتريک شان است. ظرفيت يک خازن با سطح مشترک دو صفحه خازن نسبت مستقيم دارد .خازن های متغير از نوع عايق هوا يا پلاستيک تشکیل شده اند. کاربرد مهم اين خازنها ، استفاده در گيرنده‌های راديويی برای تنظيم فرکانس رادیویی می باشد.

خازن های متغیر 2 نوع هستند:

1. واريابل : ظرفیت به وسيله دسته متحرک (محور) تغییر می کند. این نوع خازن ها از یک روتور  ( بخش متحرک )، استاتور ( بخش ثابت ) ، بدنه جهت نگهداری استاتور و یک خازن میکا تشکیل شده است. بازه تغییر ظرفيت خازنهای واريابل 10 تا 400 پيکو فاراد است.
2. تريمر:  در اینو نوع خازن تغییرات به وسيله پيچ گوشتی انجام می شود که انجام این نوع تغییرات مستلزم نصب در محل هایی از مدار می باشد. این خازن دارای 3 پایه می باشد. یکی به صفحه ثابت متصل شده است. دیگری به صفحه دوار و پایه سوم مشترک است. دی الکتریک مورد استفاده در این نوع خازن هوایی یا سرامیکی است. ظرفیت خازنی از 5 تا 30 پيکو فاراد است.

 

تأثیر ماده دی‌الکتریک

وقتی که خازنی را به مولدی وصل می‌کنیم؛ یک میدان یکنواخت در داخل خازن بوجود می‌آید. این میدان الکتریکی بر توزیع بارهای الکتریکی اتم‌های عایقی که در بین صفحات قرار دارد اثر می‌گذارد و باعث می‌شود که دوقطبی‌های موجود در عایق طوری شکل‌گیری کنند؛ که در یک سمت عایق بارهای مثبت و در سمت دیگر آن بارهای منفی تجمع یابند.

توزیع بارهایی که در لبه‌های عایق قرار دارند، بر بارهای روی صفحات خازن اثر می‌گذارد. یعنی بارهای منفی روی لبه‌های عایق، بارهای مثبت بیشتری را روی صفحات خازن جمع می‌کند؛ و همینطور بارهای مثبت روی لبه‌های عایق بارهای منفی بیشتری را روی صفحات خازن جمع می‌کند.

بنابراین با افزایش ثابت دی‌الکتریک (K) می‌توان بارهای بیشتری را روی خازن جمع کرد و باعث افزایش ظرفیت یک خازن شد. با گذاشتن دی‌الکتریک در بین صفحات یک خازن ظرفیت آن افزایش می‌یابد.

 

شارژ یا پر کردن یک خازن:

هنگامی که یک خازن بدون ‌بار را به دو سر یک باتری وصل کنیم الکترون‌ها در مدار جاری شده و یکی از صفحات بار مثبت و صفحه دیگر بار منفی پیدا می‌کند. صفحه متصل به قطب مثبت باتری ، بار مثبت و صفحه دیگر بار منفی دارد. در این حالت خازن بعد از ذخیره کردن مقدار معینی از بار الکتریکی شارژ ( پر ) می‌شود. درواقع  اعمال ولتاژ به یک خازن سبب ذخیره مقداری بار الکتریکی روی جوشن های خازن می شود که این عمل را شارژ خازن گویند. در حین انجام این عملیات یک کلید اتصال کوتاه وجود داشته که باعث عبور جریان از مدار می شود. بنابر این در این حالت یک اختلاف پتانسیل در دو سر خازن به وجود می آید. در این حالت می‌گوییم خازن شارژ یا پر شده‌است.

 

دشارژ یا تخلیه یک خازن:

چنانچه عملیات شارژ متوقف شود و جریان مدار به عدد صفر برسد می گوییم خازن دشارژ یا تخلیه شده است.  اگر خازن پر ( شارژ شده ) را به وسیله یک هادی اتصال کوتاه کنیم در این حالت برای مدت کوتاهی جریان در مدار ایجاد می‌شود و این جریان تا زمانی که بار بر روی صفحات خازن وجود دارد برقرار است.

بعد از مدت زمانی ، جریان صفر خواهد شد و عقربه گالوانومتر دوباره روی صفر بر می‌گردد. یعنی دیگر باری بر روی صفحات خازن وجود نخواهد داشت بنابراین جریانی از مدار عبور نمی‌کند و خازن دشارژ یا تخلیه شده است.

 

از کجا بفهمیم خازن سالم است یا سوخته؟

علائم سوختن خازن ها عبارتند از: باد کردن خازن- ترک داشتن یا ترکیدن – بو دادن خازن- خارج شدن مقداری روغن از خازن.

چنانچه حالات فوق مشاهده شد به این معناست که خازن سوخته و یا دچار مشکل و نشتی شده است. بهترین راه، تعویض خازن می باشد. در برخی مواقع دیده شده که خازن با توجه به اینکه باد کرده و یا دارای ترک می باشد ، اما همچنان کار می کند.در این مواقع نیز می بایست خازن را تعویض کرد..چنانچه با وجود مشکلات پیش آمده خازن همچنان کار کرد  بعد از مدتی سیم پیچ موتور دچار مشکل شده و کارایی خود را از دست می دهد. زیرا خازن دیگر قادر به درستی کار کردن نیست.

تست خازن

1. تست مستقیم با یک خازن ( با استفاده از مولتی مترهای دیجیتالی )
2. تست با مقاومت سنج ( با استفاده از مقاومت سنج ها برای خازن ها دارای ظرفیت بالا )
3. تست با محدوده ولتاژ ( با استفاده از بخش DC مولتی متر )

یکی ازز راه هایی که بفهمیم خازن سالم است یا دچار نشتی شده ،تست کردن آن می باشد. در ابتدا دو سیم به دو سر خازن لحیم می کنیم ،سپس دو سر دیگر سیم برق را به داخل پریز متصل کرده ،پس از گذشت چند ثانیه سیم ها را بیرون و به یکدیگر متصل می کنیم .

چنانچه پس از برخورد دو سر سیم جرقه بزرگی اتفاق افتاد نمایانگر خازن سالم است و اگر جرقه بسیار کوچک بود می توان گفت خازن قدرتش کم و بهتر است که تعویض تعویض شود. ( این روش در مواقعی که دستگاه مولتی متر در دسترس نبوده کاربرد دارد )

 

عوامل خرابی خازن:

خازن‌ها، از جمله قطعات حساسی هستند که در صورت نامناسب بودن شرایط دچار سوختگی یا نیم‌سوز شدن می‌شوند. از جمله عواملی که باعث خرابی خازن ها می‌شوند موارد زیر می باشد:

• گرمای شدید: خازن‌ها در برابر گرمای بسیار بالا آسیب پذیر هستند. بنابراین اگر گرمای کنترل نشده‌ای در درخازن بالا برود، خازن دچار خرابی یا نشتی خواهد شد.

 

• ولتاژ بالا: هر خازن ظرفیت مشخصی دارد. هنگامی که ماده دی الکتریک خازن توانایی تحمل اختلاف پتانسیل بین دو صفحه را نداشته باشد، جریان مستقیم بین دو صفحه برقرار می شود و ماده دی الکتریک از بین خواهد رفت. در این حالت خازن دچار خرابی و در بعضی مواقع دچار انفجار می‌شود. همچنین نوسانات شدید برقی نیز باعث خرابی خازن‌ها می شود.

 

• طول عمر خازن: هر خازن دارای طول عمر مشخص و معینی است. خازن‌هایی که در کولر گازی و کمپرسور مورد استفاده قرار گرفته اند، معمولا دارای طول عمری حدود ۷ سال هستند. هرچند برخی از عوامل باعث کاهش طول عمر آنها می‌شود. هنگامی که خازن عمر مفید خود را به پایان رسانده باشد، نیازمند این است که خازنی جایگزین شود.